Uzun süredir kendim değilim.
Kendimi bildim bileli...
Maskeler arkasına saklanmış, o maskelerden kurtulmaya çalışan bir kişiliğim ben.
Maskelerin kenarından her baktığında, acı çeken bir kişiliğim ben...
Saklanmış değil aslında, saklanmaya mecbur bırakılmış bir kişilik...
Dinlerin, toplumun, aile yapısının daha doğrusu insan olmanın getirdiği bir mecburiyet.
Düşünmeden edemiyorum.
Gerçekten de maskelerden kurtulmak istiyor muyum ?
Böyle bir ağırlığı kaldırabilecek miyim ?
Dayanabilecek miyim ?
Maskelerden kurtulmam, beni daha mı mutlu edecek, yoksa kesin bir yıkım mı getirecek ?
Maskelerimi çıkarmak, bütün insanlığın gerçek yüzlerini sakladığı bir dünyada, beni savunmasız bırakmaz mı ?
Belki de iyi olurdu...
Maskelerden kurtulmak, kendim olmak, iyi gelebilirdi belki bana.
Belki tüm vücudumda hissettiğim aidiyetsizlik duygusunun nedeni maskelerdir.
Belki, belki, belki...
Sorular, sorular, sorular...
Sanırım asla emin olamayacağım...
Sanırım asla kendim olamayacağım...
